آموزش کامل PHP – قسمت ششم: حلقه while

در قسمت پنجم آموزش php در مورد ساختار شرطی if صحبت کردیم. در این قسمت حلقه تکرار while را توضیح خواهیم داد.

گاهی اوقات در برنامه نویسی شرایطی پیش می آید که نیاز به تکرار و تصمیم داریم، در این مواقع از حلقه ها استفاده می کنیم.

حلقه while

while معادل فارسی “تا وقتی که” می باشد و کاربرد آن در برنامه نوبسی به معنی لغوی آن شبیه است. یعنی دستوراتی که در آن قرار دارند تا وقتی که شرط حلقه برقرار باشد اجرا خواهند شد. به طور کلی حلقه ها در زبان های برنامه نویسی ساختار های تکرار و تصمیم هستند. هر حلقه از دو قسمت اصلی به نام شرط و بدنه تشکیل می شود. دستورات در بدنه قرار می گیرند. به مثال زیر توجه کنید:

<?php

$i = 0;

while (i<6){

echo "$i <br>";

i++;

} ?>

در مثال فوق ابتدا متغیر i را با مقدار اولیه صفر تعریف کرده ایم. سپس در مقابل نام حلقه شرط آن را داخل پرانتز مشخص کرده و در داخل بدنه حلقه بین 2 علامت آکولاد دستورات را نوشته ایم. طرز کار حلقه فوق بدین صورت است که ابتدا شرط حلقه بررسی می شود و در صورت بر قرار بودن، دستورات بدنه تا زمانی که شرط بر قرار است اجرا می شوند و بعد از آن کنترل برنامه از حلقه خارج خواهد شد. خروجی مثال فوق اعداد 0 تا 5 می باشد.

در حلقه while اگر شرط برقرار نباشد دستورات بدنه حلقه اجرا نخواهند شد. اما در php راهی وجود دارد که در صورت نیاز دستورات بدنه، حتی بدون برقراری شرط حلقه می توانند یک بار اجرا شوند. برای این منظور از دستور زیر استفاده می کنیم.

 حلقه do … while

این دستور زمانی استفاده می شود که قصد داریم دستورات بدنه حلقه حداقل یک بار اجرا شوند. در do … while ابتدا دستورات یک بار اجرا شده و سپس شرط حلقه بررسی می شود. به مثال زیر توجه کنید:

<?php

$i = 1;

do{

echo "number is $i <br>";

$i++;

} while ($i <= 5);

?>

همان طور که مشاهده می کنید شرط while چه برقرار باشد و چه نباشد دستورات قبل از آن حتما یک بار اجرا می شود. در مثال فوق خروجی برنامه اعداد 1 تا 5 خواهد بود زیرا شرط حلقه بر قرار است و تا زمانی که شرط درست است دستورات بدنه do اجرا می شوند.

پایان قسمت ششم

آموزش کامل PHP – قسمت پنجم: دستورات شرطی

در قسمت چهارم آموزش php با آرایه ها در این زبان آشنا شدیم. در این قسمت از آموزش با عبارت های شرطی در پی اچ پی آشنا خواهیم شد.

دستور شرطی if

دستور if به معنی “اگر” همواره یکی از مهترین و پرکاربردترین دستورات در تمامی زبان های برنامه نویسی است. به وسیله این دستور شما می توانید کنترل شرطی در مواقع لزوم در کد نویسی داشته باشید. روش استفاده از این دستور به صورت زیر است.

<?php

$x1 = "20";

$x2 = "15";

if (x1 == "20") {

echo 'this is a';

}

else {

echo 'this is b';

} ?>

 همان طور که مشاهده می کنید شرط در پرانتز در مقابل if قرار می گیرد و دستوراتی که می خواهیم در صورت برقرار بودن شرط اجرا شود در آکولاد می نویسیم. دستوراتی که بعد از else می آیند در صورت برقرار نبودن شرط اجرا می شوند. خروجی دستورات بالا چاپ عبارت ‘this is a’ در مروگر است، حال شما برای تمرین کد را طوری تغییر دهید که عبارت مقابل else در مرورگر نمایش داده شود.

یک روش دیگر در استفاده از if به صورت زیر است:

<?php

$x = true;

$y = false;

if ($x) {

echo 'this is true';

}

else {

echo 'this is false';

} ?>

در مثال فوق به دلیل درست بودن شرط مقابل if عبارت ‘this is true’ در مرورگر نشان داده می شود. حال اگر شرط را با y$ عوض کنیم به دلیل نادرستی شرط عبارت مقابل else در مرورگر چاپ خواهد شد.

کنترل چند شرطی با else if

اگر در برنامه خود با شرایطی مواجه شدید که مجبور به بررسی چند حالت مختلف شوید و در صورت برقراری هر کدام از شرط ها خواستید دستوراتی را اجرا کنید. در این مواقع بهتر است از else if استفاده کنید. به مثال زیر توجه کنید:

<?php

$x1 = "20";

$x2 = "15";

$x3 = "10";

if (x1 == "20") {

echo 'this is a'; }

else if ($x2 =="15") {

echo 'this is b'; }

else if ($x3 == "10") {

echo 'this is c'; }

else {

echo 'this is null'; } ?>

همان طور که مشاهده می کنید در مقابل else if شرط های دیگر را به کار برده ایم.

شرط های تو در تو

if را به صورت تو در تو نیز می توانیم به کار بریم که با بزرگ تر شدن پروژه ها کاربرد پیدا می کند. این روش را با مثال ساده ای بیان می کنیم:

<?php

$name = "mohammad";

$family = "safari";

if ($name == "mohammad") {

if ($family == "safari") {

echo "full name is mohammad safari";

} }

else {

echo "not found";

} ?>

ابتدا شرط اول بررسی می شود و اگر درست بود شرط دوم نیز بررسی می شود و در صورت درستی نام کامل نمایش داده می شود. توجه داشته باشید که اگر هر کدام از دو شرط بر قرار نباشد کنترل برنامه به else رفته و عبارت “not found” نمایش داده می شود.

در php می توان چند شرط را همزمان نیز به کار برد مثلا شرط های مثال فوق را به صورت زیر نیز می توان نوشت:

if ($name == “mohammad” && $family == “safari”)

دستور فوق به معنای بر قراری همزمان دو شرط می باشد.

اگر سوالی در مورد هر یک از مباحث مطرح شده داشتید، آن را در بخش دیدگاه‌ها بپرسید.

آموزش کامل PHP – قسمت چهارم: آرایه ها

در قسمت سوم آموزش php با آرایه ها در پی اچ پی آشنا شدیم. در این قسمت با آرایه ها کار می کنیم.

آرایه در زبان PHP

آرایه در برنامه نویسی به محل هایی از حافظه گفته می شود که چند مقدار از یک نوع داده را در خود نگه داری می کند. در قسمت های قبلی آموزش با متغییر ها آشنا شدیم، متغییر ها یک مقدار از یک نوع داده را در خود نگهداری می کنند. اگر بخواهیم تعداد زیادی از یک توع داده را حافظه ذخیره کنیم استفاده از متغییر ها مشکل است، اینجاست که آرایه ها کاربرد پیدا می کنند. در واقع آرایه همان متغییر است اما می تواند بیش از یک مقدار از یک نوع داده را در خود داشته باشد. آرایه در زبان های برنامه نویسی خود یک نوع داده است.

نحوه تعریف آرایه در PHP

برای تعریف متغییر در پی اچ پی از علامت $ مانند تعریف متغییر ها استفاده می کنیم با این تفاوت که کلمه کلیدی Array را بعد از علامت = به کار می بریم. به مثال زیر توجه کنید:

<?php

$name = Array (“pardiswp”,”msjob”,”admin”);

?>

همان طور که در مثال مشخص است ما سه نام را در آرایه ای به نام name ذخیره کردیم.

دسترسی به عناصر آرایه

برای دسترسی از عناصر آرایه از ایندکس گذاری استفاده می کنیم، به این معنی که عناصر آرایه را به ترتیب شماره گذاری می کنیم که این شماره گذاری در تمام زبا ن های برنامه نویسی از صفر شروع می شود. مثلا در مثال فوق ایندکس “msjob” عدد یک است یعنی عنصر یکم آرایه است. مثال:

<?php

$name = Array (“pardiswp”,”msjob”,”admin”);

echo $name[1];

؟>

دستور echo در مثال فوق کلمه “msjob” را چاپ می کند.

مقدار دهی به عناصر آرایه

برای مقدار دهی به عناصر آرایه از علامت <= به صورت زیر استفاده می کنیم:

<?php

$user = Array (“name” => “mohammad” , “lastname” => “safari” , “age” => “25”);

?>

توجه کنید که در مثال فوق علاوه بر مقدار دهی، ایندکس آرایه را نیز خودمان مشخص کردیم. همان طور که مشاهده می کنید در مثال اول هم برای آرایه مقادیر را مشخص کردیم، اما تفاوت دو مثال در این است که اگر ایندکس های آرایه را خودمان مشخص نکنیم php آن ها را از صفر شماره گذاری می کند. در مثال دوم مثلا برای دسترسی به سن کاربر از دستور زیر استفاده می کنیم.

$user [age];

نکته: در مثال دوم نیز همچنان می توان مانند مثال اول به عناصر دسترسی داشت.

یک روش دیگر برای مقدار دهی به آرایه ها به صورت زیر است:

<?php

$user [name] = “mohammad”;

$user [lastname] = “safari”;

$user [age] = “25”;

echo $user [age];

?>

تنها روش در این بخش فرق کرده و نتیجه یکسان است. پی‌اچ‌پی در اکثر بخش‌ها به همین صورت دست توسعه دهنده را بسیار باز گذاشته و می‌توان حتی در مواردی با خلاقیت فردی روش‌های جدیدی برای استفاده از پیش‌فرض‌های برنامه نویسی بدست آورد.

آرایه های چند بعدی

آرایه هایی که در بالا بررسی کردیم یک بعدی بودند. یکی از بهترین قابلیت های php این است که می توان آرایه هایی با بی نهایت بعد در آن ایجاد کرد. فرض کنید اطلاعات چند کاربر را از  بانک اطلاعاتی دریافت کنیم، در این حالت بهتر است که اطلاعات هر نفر را در یک آرایه جداگانه قرار دهیم. در این جا از آرایه های چند بعدی استفاده می کنیم.

 

<?php

$users = Array (“user1” => array (“name” => “mohammad”, “family” => “safari”),

“user2” => array (“name” => “reza”, “family” => “karami”));

?>

همان طور که در کد بالا می بینید این بار یک آرایه به هر عضو داده می شود. در واقع ما اطلاعات دو کاربر را در آرایه ای به نام users قرار دادیم. این آرایه خود از دو آرایه دیگر تشکیل شده است. حال فرض کنید می خواهیم نام کاربر اول را در خروجی چاپ کنیم. فقط کافی است که از دو ایندکس استفاده کنیم.

echo $users [user1][name];

برای یادگیری کامل این قسمت تمام کد های فوق را در حالت های مختلف تمرین کنید.

پایان قسمت چهارم

آموزش کامل PHP – قسمت سوم: عملگرها

در قسمت دوم آموزش php با متغییر ها آشنا شدیم. در این قسمت با عملگرها در زبان پی اچ پی آشنا خواهیم شد.

عملگرها

عملگرها در واقع عملیات روی داده ها را انجام می دهند. برای مثال جمع یک عملگر است که کار آن عملیات جمع را روی دو عدد است.

عملگرهای اصلی

عملگرهای اصلی همان عملیات اصلی در ریاضیات هستند. عملگرهای اصلی در پی اچ پی شامل جمع (+)، تفریق (-)، ضرب (-)، تقسیم (/) و باقیمانده (%) می باشند. به کدهای زیر توجه کنید توضیحات به صورت کامنت به کدها اضافه شده است.

<?php

$num1 = 3;

$num2 = 4;

//addition;

echo $num1 + $num2;   //this will print 7

//subtraction

echo $num2 – $num1;   //this will print 1

//multipliction

echo $num1 * $num2;   //this will print 12

//divition

echo $num4 / $num1;   //this will print 1 (تقسیم صحیح)

?>

در برنامه فوق 4 عمل اصلی را با php انجام دادیم. عملگر بعدی باقیمانده است، این عملگر برای گرفتن باقیمانده تقسیم به کار می رود. به مثال زیر توجه کنید.

<?php>

//module

$num1 = 9;

$num2 = 2;

echo $num1 / $num2;   //this will print 1

?>

عملگرهای افزایشی و کاهشی

از این عملگرها برای افزایش و کاهش یک واحدی استفاده می شوند و با علامت ++ و __ نشان داده می شوند. به عنوان مثال ++x& معادل 1 + x$ است. درمورد — نیز به همین صورت است.

گاهی در برنامه نویسی شرایطی پیش می آید که نمی توان از این عملگرها به صورت فوق استفاده کرد. فرض کنید می‌خواهید مقدار یک متغییر را ابتدا چاپ کنید یا از آن خروجی بگیرید و سپس آن را یک واحد افزایش دهید. در این شرایط ++ نمی‌تواند به شما کمک کند چراکه به حالت معمول نوشتن کدی مانند ++x$ باعث می‌شود ابتدا یک واحد به متغیر اضافه و سپس هرچه نتیجه باشد به عنوان خروجی مد نظر قرار می‌گیرد.

اگر می‌خواهید ابتدا به مقدار کنونی متغییر دسترسی یافته و سپس عملیات افزایش یا کاهش را انجام دهید باید از کدی مانند زیر استفاده کنید و عملگرهای مورد بحث را پیش از نام متغییر بکار بگیرید:

<?php

&x = 1;

echo ++$x;  //ابتدا یک واحد به متغییر افزوده شده و سپس در خروجی چاپ می شود، عدد 2 در خروجی چاپ می شود

echo “<br>”;

echo $x;  //عدد 2 در خروجی چاپ می شود

?>

عملگرهای انتساب

این نوع عملگرها برای انتساب یک مقدار به متغییرها استفاده می شود. یکی از این عملگرها = است که پیشتر در مثال ها از آن استفاده کردیم. از دیگر عملگرهای انتساب به =+ و =- می توان اشاره کرد که کارکرد آن ها به صورت زیر است.

<?php

$num1 = 90;

echo $num1 += 50;  //this is same $num1 = $num1 + 50

echo $num1;  //this will print 140

?>

در کد بالا ابتدا مقدار 90 را به متغیر num1 اختصاص دادیم. سپس با استفاده از عملگر اختصاص دادن =+ مقدار 50 را به متغیر num1 اضافه و نتیجه را مجددا در خود متغیر ذخیره کردیم. در نهایت با دستور echo مقدار نهایی num1 را در مرورگر نمایش دادیم. عملگرهای انتساب به شرح زیر هستند:

 
عملگر کارکرد توضیح
$x += $y $x = $x + $y افزایشی
$x -= $y $x = $x – $y کاهشی
$x *= $y $x = $x * $y ضرب
$x /= $y $x = $x / $y تقسیم
$x %= $y $x = $x % $y باقی مانده

عملگرهای مقایسه ای

از این نوع عملگرها برای مقایسه دو داده استفاده می‌شود. این عملگرها خروجی دو حالته دارند بدین معنا که پس از انجام مقایسه یا مقدار صحیح (true) یا مقدار غلط (false) را باز می‌گردانند. در جدول زیر می‌توانید این عملگرها و کاربرد آن‌ها را ببینید:

عملگر نام مثال نتیجه
== برابری $x == $y اگر مقدار x و y برابر باشد true را برمی‌گرداند
=== یکسان $x === $y اگر مقدار x و y برابر و نوع آن‌ها نیز یکی باشد true را برمی‌گرداند
=! عدم برابری $x != $y اگر مقدار x و y برابر نباشد true را برمی‌گرداند
<> عدم برابری $x <> $y اگر مقدار x و y برابر نباشد true را برمی‌گرداند
==! عدم یکسان بودن $x !== $y اگر مقدار x و y برابر نباشد و نوع آن‌ها نیز یکی نباشد true را برمی‌گرداند

پایان قسمت سوم

آموزش کامل HTML – قسمت اول: آشنایی کلی

مقدمه

در قسمت اول آموزش ابتدا با زبان html به طور کلی آشنا خواهیم شد و همچنین مفهوم تگ را خواهیم آموخت. در این آموزش گام به گام و به شکلی ساده پیش خواهیم رفت.

اچ تی ام ال یک زبان نشانه گذاری ساده برای توصیف صفحات وب است که به کمک آن صفحات وب را ایجاد می کنیم، در واقع آنچه که از یک صفحه وب مقابل خود می بینید با html پیاده سازی شده پس هر چه در صفحه مروگر از یک وب سایت به نمایش در می آید حاصل این زبان است.

ساخت اولین صفحه html

این کار بسیار ساده است و به ابزار خاصی نیاز ندارد، شما با نوت پد ویندوز هم می توانید یک سند html بسازید. ولی پیشنهاد می کنیم که از ++NotPad استفاده کنید، ویرایشگرهای دیگری نیز هستند که شما می توانید از آنها استفاده کنید.

  1. نوت پد را باز کرده و هر متنی که دوست دارید در آن بنویسید.
  2. حالا آن را با پسوند html ذخیره کنید.
  3. موقع ذخیره کردن فایل اینکدینگ فایل را روی utf-8 قرار دهید.
  4. فایل را از هرجایی که ذخیره کردید اجرا کنید.

خواهید دید که فایل شما در صفحه مرورگر پیش فرض تان باز می شود و متنی که نوشته بودید را نمایش می دهد.

تگ های html:

تمام کدهای html بین دو علامت <> قرار می گیرند که به آن ها تگ می گوییم. گاهی به تگ html المان هم می گویند. از تگ ها به صورت زیر استفاده می کنیم.

<tagname> محتوا </tagname>

به تگ اول opening tag و به تگ دوم closing tag گفته می شود، قالب تگ های html به صورت فوق می باشند. هر چیز در تگ مربوط به خودش قرار می گیرد.

کد یک صفحه ساده html:

<!DOCTYPE html>

<html>

<head>

<title>  عنوان صفحه | پردیس وردپرس  </title>

</head>

<body>

<h1>  تگ عنوان 1 </h1>

<p>  تگ پاراگراف یا متن  </p>

</body>

</html>

توضیح کد:

  • <!DOCTYPE html> جمله اول هر سند html می باشد، این جمله باید همیشه در ابتدای سند اچ تی ام ال قرار گیرد.
  • همه محتویات یک صفحه html در بین تگ های <html> قرار می گیرد، ازجمله تگ های دیگر مانند تگ هد یا …
  • تگ <head> اطلاعات ابتدایی در رابطه با صفحه را در بر می گیرد. مثلا نام نویسنده صفحه یا اطلاعاتی در رابطه با سایت، معمولا چیزهایی که در این تگ نوشته می شوند مستقیما در صفحه نمایش داده نمی شود.
  • تگ <title> یک عنوان برای صفحه وب نشان می دهد، این عنوان در نوار عنوان نشان داده می شود.
  • تگ <body> بدنه صفحه اچ تی ام ال ما را مشخص می کند و تمام کد ها و محتوایی که در صفحه نشان داده می شوند در این تگ قرار می گیرد.
  • تگ <h1> برای نشان دادن عنوان های در صفحه به کار می رود.
  • تگ <p> برای قرار دادن پاراگراف یا متن در صفحات وب به کار می رود.

برای نشان دادن حروف فارسی در صفحات html از کد متای <“meta charset=”UTF-8> استفاده می کنیم، این کد را باید در تگ هد قرار دهیم.

خب برای قسمت اول تا همین جا کافیست،در قسمت های بعدی بصورت کامل تر و دقیق تر با html آشنا می شویم.